Jip Wijngaarden over ‘de Messias leren’

Dit boek is eigenlijk een reisverslag waarin de schrijver, Edjan Westerman, zijn kostbare levenstocht met ons deelt. Maar het is ook een leerproces, er wordt steeds dieper gegraven, laagjes worden weg geschuurd en eeuwen oude schatten worden blootgelegd. We ontdekken dat de weg waarop we wandelen zelf al het karakter van de Eeuwige in zich meedraagt. Het is een zoektocht, we trekken ergens doorheen, we laten ook iets achter, maar gaan in geloof op pad. Het is iets Hebreeuws!

Het boek “De Messias leren” is een uitzondering binnen de contemporaine theologische wereld. Daar wordt het Joods-Hebreeuwse gedachtegoed vaak enkel nog gezien als een mooi verhaal uit een ver verleden, waar we lessen uit kunnen leren. Maar meer dan een bijzaak, meer dan één hoofdstuk of wat voetnoten, is zij niet.

Hoe anders in dit boek van Edjan Westerman. Het Joodse volk, Israël, de Joodse schrijvers van de Bijbel, zij bepalen de smaak, de kleur, de ambiance van de hele zoektocht. Zij vormen mede de weg, leiden mede naar de Waarheid en geven mede leven aan het geschrevene. Door met hen mee te lopen, mee te lijden, zal de lezer uiteindelijk ook samen met hen thuiskomen.

In de “De Messias Leren” beschrijft Edjan Westerman een wereld die al lang bestond voordat hij, een Christen, daartoe behoorde. Zijn aanwezigheid in deze Hebreeuwse wereld is er één van een geadopteerde zoon die zich een plaats verwerft. Hij is de vreemde die eerst veraf was, maar nu, door genade, deel uitmaakt van de familie en niet in-plaats-van, maar naast en samen met de andere zonen en dochters thuis mag komen bij de Vader.

Deze zoektocht openbaart vele vergezichten die de schrijver met ons deelt. Ze geven ruimte, lucht en vreugde, maar ook ontzag voor de Eeuwige. Hoe meer we leren, hoe voller, rijker het beeld wordt en hoe kleiner we ons voelen ten aanzien van de Schepper. En zo groeien we, in een juiste verhouding, op deze ontdekkingsreis.

Al lezend door dit boek worden we keer op keer geconfronteerd met onze houding ten aanzien van Israël. Een ieder kan pretenderen Christen te zijn maar onze houding ten aanzien van Israël, het Joodse volk, en alles waar zij voor staat, legt onze diepste motivatie bloot. Ons handelen ten aanzien van hen zal bevestigen of ontkennen of wij de naam “Christen” waarachtig dragen of niet.

“De Messias leren” is materie om mee te vechten en een mooie kans voor de Kerk van vandaag om haar doctrine te toetsen aan de aloude paden waar Jeremia over sprak.

Ga staan op de wegen, en zie, vraag naar de aloude paden,
Waar toch de goede weg is, en bewandel die. 
Dan zult u rust vinden voor uw ziel.

Jeremia 6:16

Jip Wijngaarden